Μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 17 Οκτώβρη στις 6 μ.μ. διοργανώνουν πάνω από 390 σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που αυξάνονται καθημερινά, διεκδικώντας Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνα με τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. (Διαβάστε εδώ το κάλεσμα)

Ο προγραμματισμός δράσης παρουσιάστηκε το μεσημέρι της Τρίτης 4 Οκτώβρη σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο χώρο μπροστά από το υπουργείο Εργασίας από τις Ομοσπονδίες που πήραν την πρωτοβουλία για το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στην οποία συμμετέχουν μέχρι στιγμής 393 εργατικά σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Οι Ομοσπονδίες που πήραν την πρωτοβουλία είναι: Οικοδόμων, Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Εργαζομένων στο Φάρμακο, Εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία - Ιματισμό και Δέρμα, Λογιστών, Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου και Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών. 

Την εισηγητική ομιλία στη συνέντευξη, ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, ενώ παρεμβάσεις έκαναν ο Βασίλης Σταμούλης, πρόεδρος της ΟΕΚΙΔΕ, ο Μιχάλης Γιαννάκος, πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, ο Παυσανίας Τσούλας από την Γ' ΕΛΜΕ, ο Μιχάλης Ζερβός από το σωματείο εκτάκτων στο ΥΠΠΟ και ο Βασίλης Παπαγεωργίου, από το σωματείο εργαζομένων «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων στα Τρόφιμα - Ποτά - Γάλα. Να σημειωθεί ότι την συνέντευξη τύπου παρακολούθησαν εκπρόσωποι από ομοσπονδίες, συνδικάτα και σωματεία. (Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την εισηγητική ομιλία και δείτε το βίντεο). 

Τη συνέντευξη τύπου άνοιξε ο Νίκος Ξουράφης μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά ο οποίος αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία που πήραν μέσα στο καλοκαίρι ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα έχοντας συσπειρώσει εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα. Πλαισιωμένοι από δεκάδες συνδικαλιστές του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα αλλά και εκπροσώπους συνταξιουχικών οργανώσεων μετά την κεντρική εισήγηση από τον Παναγιώτη Κατάρα πρόεδρο της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου το λόγο πήραν συνδικαλιστές από σωματεία δηλώνοντας την υποστήριξη και συμμετοχή τους σε αυτή την κοινή προσπάθεια.

Στο Πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για τα Εργασιακά αναφέρθηκε ο Βασίλης Σταμούλης πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος υπογραμμίζοντας ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν οδηγεί στην επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων όπως ισχυρίζεται το υπουργείο, αλλά ούτε στην υπογραφή σύμβασης που θα δεσμεύει όλους τους εργοδότες που την υπογράφουν δεν οδηγεί, καθώς και αυτοί μπορούν να επικαλούνται λόγους εξαίρεσης και να μην την εφαρμόζουν. Η οργάνωση των εργαζομένων σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, το κράτος τους και τις διακρατικές τους ενώσεις αυτό είναι που απαιτείται σήμερα. Αυτό είναι το δικό μας προαπαιτούμενο σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς για την υπογραφή και εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων εργασίας (Δείτε εδώ βίντεο). 

Ο Παυσανίας Τσούλας, από την Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας αναφέρθηκε στις επιπτώσεις της αντιλαϊκής επίθεσης στην εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς σε ότι αφορά τα μισθολογικά, συνταξιοδοτικά κι άλλα δικαιώματα. Ακόμα μεταφέροντας την εμπειρία του από τα Εσπερινά Λύκεια σημείωσε ότι σε αυτά έρχονται παιδιά του εργαζόμενου λαού. Είναι παιδιά που δουλεύουν αλλά το 80% από αυτό ανασφάλιστα, χωρίς ένσημα. Πολλές φορές τα παρατάνε, γιατί οι εργοδότες δεν τους δίνουν ούτε την άδεια για να έρθουν το βράδυ στο σχολείο (Δείτε εδώ βίντεο). 

Ο Μιχάλης Γιαννάκος, πρόεδρος ΠΟΕΔΗΝ σημείωσε πως η κυβέρνηση προσπαθεί να καθηλώσει τους πολίτες στον καναπέ του σπιτιού τους. Να είναι ικανοποιημένοι με το τίποτα ,παρότι μας έχει οδηγήσει στα κοινωνικά τάρταρα. Οι δημόσιες δαπάνες υγείας -σημείωσε - έχουν κατρακυλήσει στο 5% του ΑΕΠ, το οποίο συνεχώς συρρικνώνεται. Με αυτό το ύψος των δαπανών δεν μπορεί να υπάρξει δημόσια υγεία. Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε. Χαιρόμαστε που καταθέτουμε τις δυνάμεις μας προκειμένου να ανατρέψουμε τις αντιλαϊκές αντεργατικές πολιτικές που ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, που κάνουν τους μισθούς και τις συντάξεις προνοιακά επιδόματα. Καταλήγοντας κάλεσε στο καραβάνι της υγείας που γίνεται αύριο (Δείτε εδώ βίντεο). 

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου, από το Σωματείο Εργαζομένων Αθηναϊκής Ζυθοποιίας («ΑΜΣΤΕΛ») και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών τόνισε οτι« το δικό μας σωματείο υπέγραψε επιχειρησιακή σύμβαση με διασφάλιση κεκτημένων και κάποια ελάχιστη αύξηση. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ο αγώνας για τις κλαδικές συμβάσεις είναι η ομπρέλα για όλη την εργατική τάξη. Πρέπει να στηριχθεί από όλα τα σωματεία, ανεξάρτητα αν έχουν υπογράψει ή όχι επιχειρησιακές συμβάσεις. Να οικοδομήσουμε το μέτωπο της εργατικής τάξης απέναντι στην ενιαία επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης και ΕΕ. Η μόνη λύση είναι η συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν υπάρχει πουθενά άλλου ελπίδα. Και αν τα πορίσματα των σοφών οδηγούν στην κατοχύρωση και τη διεύρυνση της εργασιακής ζούγκλας, της δουλειάς λάστιχο με φτώχεια και εξαθλίωση, το δικό μας πόρισμα είναι οργάνωση, αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής» (Δείτε εδώ βίντεο). 

Τέλος ο Μιχάλης Ζερβός, πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Εκτάκτων Υπουργείου Πολιτισμού αναφερόμενος στους εργαζόμενους με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου σημείωσε πως «μας οδηγούν στους εργολάβους και τα μπλοκάκια, χαμηλώνουν τους μισθούς μας. Οι συνάδελφοί μας οι αρχαιοφύλακες είναι απλήρωτοι κάθε χρόνο ενώ βασικό κριτήριο της πρόσληψής τους είναι η ανεργία. Αναρωτιόμαστε πως ένας άνθρωπος που είναι ένα-ενάμιση χρόνο άνεργος μπορεί όταν πιάσει δουλειά να μείνει άλλους τέσσερις μήνες απλήρωτος». (Δείτε εδώ βίντεο). 

Η εισηγητική ομιλία του Παναγιώτη Κατάρα

«Η σημερινή συνέντευξη έρχεται σαν το επόμενο βήμα της πρωτοβουλίας που πήραμε το καλοκαίρι Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία για το μεγάλο ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας για τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Σήμερα δίνουμε εμείς οι εργαζόμενοι, το δικό μας πόρισμα για τα Εργασιακά.

Δίνουμε στη δημοσιότητα την απόφασή μας να παλέψουμε συντονισμένα, σας παρουσιάζουμε τον προγραμματισμό μας και την πρόταση νόμου που μέχρι σήμερα υπογράφουν 393 εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα και οι αποφάσεις αυξάνονται συνεχώς, συνεχίζονται και την στιγμή που μιλάμε.

Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Αποκαθίσταται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ. Καταργείται η απαράδεκτη διάκριση για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκαθίστανται τα δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα. Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.

Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εργατικών ενώσεων που υπογράφουμε, ανακοινώνουμε σήμερα ότι αυτό το σχέδιο νόμου θα κατατεθεί στη Βουλή σε όλα τα κόμματα εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Θα κατατεθεί αγωνιστικά, με μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 17 Οκτώβρη. Συλλαλητήρια θα γίνουν και σε άλλες πόλεις. Απαιτούμε να μπει για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Τα λόγια τα ψεύτικα τελειώνουν.

Είναι γνωστό σε όλους ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης είχαμε τεράστιες απώλειες. Αν συνυπολογίσουμε όλους τους παράγοντες μπορούμε να πούμε πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό μας επίπεδο φθάνουν ή προσεγγίζουν το 50%.

Οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε εργασιακή ζούγκλα που το μεγαλύτερο μέρος των εργαζόμενων δουλεύει χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μισθούς πείνας, ενώ υπολογίζονται κοντά στο ένα εκατομμύριο οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με καθυστερήσεις πληρωμών για πάνω από δύο μήνες.

Απευθυνόμαστε πλατιά, σε όλα τα συνδικάτα για να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία και να παλέψουμε από κοινού για να διαμορφώσουμε τους όρους αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, ενιαία, κατά κλάδο, σε όλη τη χώρα. Να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη ώστε κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται χωρίς ΣΣΕ, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Να ακυρώσουμε τη νέα επίθεση που είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν σε ό,τι έχει απομείνει κυβέρνηση, ΣΕΒ με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Να απαντήσουμε με γενική απεργία μεγάλων διαστάσεων. Κανένας εφησυχασμός από τους ελιγμούς και τις απάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Με τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση αποδεικνύεται πως οι απαιτήσεις του κεφαλαίου γίνονται νόμος του κράτους την επόμενη στιγμή. Τα στοιχεία που δείχνουν την ανεργία, το ύψος των μισθών και των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, το τσεκούρωμα των συντάξεων και των επιδομάτων, η υποβαθμισμένες παροχές σε υγεία και παιδεία, κοινωνική προστασία, οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας δείχνουν κάθε φορά και πιο έντονα ότι τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι κερδισμένοι και μέσα στην κρίση.

Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί είναι ξεκάθαρο πως κανένας κλάδος, κανένα σωματείο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας.

Στόχος μας δεν ήταν απλώς να μπει μια υπογραφή στο κείμενο με το πλαίσιο των αιτημάτων αλλά να ανοίξει η συζήτηση σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, με τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα μαχητικό, διεκδικητικό.

Να κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς των 400 ευρώ, με την μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, να συμβιβαστούμε να γίνεται η ζωή μας λάστιχο.

Διεκδικούμε:

1. Την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα.
2. Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
3. Λέμε ΟΧΙ στους φόρους και απαιτούμε να πληρώσει το κεφάλαιο.
4. Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση να προετοιμάσουμε δυνάμεις για σκληρό αγώνα με όλες τις μορφές για να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα και από καλύτερες θέσεις το νέο γύρο επιθέσεων που προετοιμάζει η κυβέρνηση στα Εργασιακά, την απελευθέρωση των απολύσεων, το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Δεν πρέπει να περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης για την δήθεν “δίκαιη ανάπτυξη” που έρχεται ή με όσα λέει για αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων, ότι διασφαλίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία. Δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καλλιεργεί την αναμονή και τις ψεύτικες ελπίδες επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να φέρει το κίνημα στα μέτρα των μονοπωλιακών ομίλων για να περάσουν και τα νέα μέτρα που φέρνει με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις.

Η δημοσιοποίηση του πορίσματος της επιτροπής των "σοφών" - τρομάρα τους - για τα Εργασιακά είναι προπομπός που δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση να προχωρήσει στις αλλαγές που κατοχυρώνουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας και την επεκτείνουν για λογαριασμό του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι το στέλνουμε εκεί που ανήκει, στα σκουπίδια. Και απαιτούμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Δηλώνουμε, ότι προετοιμαζόμαστε για αποφασιστική αναμέτρηση με όλες τις μορφές, με γενική απεργία. Δεν θα μας πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή.

Έφτασε στο σημείο, η κυβέρνηση της πρώτης φορά αριστερά, να τους ταΐσει ακόμα και με τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας που προέρχονται από τις δικές μας κρατήσεις.

Ήδη έχει προηγηθεί το χτύπημα στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και συνεχίζει με την φοροληστεία, την παγίωση των άθλιων μεροκάματων και της φθηνής εργασίας που έχει κάνει μαρτύριο τη ζωή της λαϊκής οικογένειας.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η επίθεση δεν έχει τέλος αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Όσο δεν δυναμώνει ο αγώνας μας με προσανατολισμό, στόχο και οργάνωση αυτοί θα αποθρασύνονται, θα μας περιγελούν.

Δεν ξεχνάμε ότι ενώ έκοβαν τις συντάξεις, το ΕΚΑΣ, έλεγαν στους συνταξιούχους ότι δεν γίνονται περικοπές, ότι θα έπαιρναν αυξήσεις. Χθες έφτασαν στο σημείο να ρίξουν χημικά στους απόμαχους της δουλειάς. Αίσχος! Απάντηση πρέπει να πάρουν με το δυνάμωμα του αγώνα. Έχουν απόλυτο δίκιο οι εργαζόμενοι που έβγαλαν το σύνθημα: "Κατρούγκαλε, Κατρούγκαλε, με όλα αυτά που κάνεις, το Βρούτση τον ξεπέρασες, το Λάσκαρη το φτάνεις". Και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι ο τελευταίος ήταν υπουργός της ΝΔ που ήθελε δια νόμου να απαγορέψει την ταξική πάλη. Τέτοιους νόμους θέλει να φέρει κι η κυβέρνηση με τα πορίσματα των "σοφών" της.

Όσο για την “δίκαιη ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΕΕ, βιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες αυτή θα ποτιστεί με το αίμα των παιδιών της εργατικής τάξης που καταδικάζονται στην ανεργία, τη φθηνή εργασία, τη δουλειά λάστιχο.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα κλάδων όπως στην ναυτιλία, τον τουρισμό, που δεν χτυπήθηκαν ή χτυπήθηκαν λιγότερο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σε αυτούς τους κλάδους η ανάπτυξη είναι ήδη εδώ.

Η κερδοφορία τους σπάει κάθε ρεκόρ, γίνονται μεγάλες επενδύσεις τη στιγμή που οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, με μισθούς πείνας.

Τα ίδια μέτρα παίρνονται και στις άλλες χώρες της ΕΕ που δεν υπάρχει οικονομική κρίση, σε χώρες με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Στη Γερμανία που αποτελεί την ατμομηχανή της ΕΕ εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν με μισθό 400 ευρώ.

Αυτός είναι ο μονόδρομός τους για να αυξηθούν ακόμα περισσότερο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Χρειάζεται να δώσουμε απάντηση το επόμενο διάστημα μαζικά, αποφασιστικά, με διεκδικήσεις κόντρα στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΣΕΒ. Πρωτοστατούμε να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους.

Με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, να συγκεντρώσουμε και να προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά σε αυτό το μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων, με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδίκησης, το σχεδιασμό και τις μορφές του αγώνα.

Να ξεπεράσουμε απόψεις που δεν δίνουν διέξοδο, που λένε ότι “τίποτα δεν αλλάζει” ή “τίποτα δεν μπορεί να γίνει” να γεννηθούν νέες εστίες αντίστασης και αγώνα παντού. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων με νέους εργάτες, να γίνει αποφασιστικό βήμα στην οργάνωση της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που βιώνει την εργασιακή ζούγκλα.

Σήμερα φαίνονται ακόμα περισσότερο ξεκάθαρα οι δύο δρόμοι που ξεδιπλώνονται μπροστά στον κάθε εργαζόμενο.

Ο ένας είναι δοκιμασμένος δρόμος, αυτός που στηρίζεται σε υποσχέσεις για καλύτερη ζωή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ με αλλαγή μόνο του διαχειριστή κάθε φορά, ο δρόμος που βιώνουμε. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της πάλης, του ανυποχώρητου αγώνα, της σύγκρουσης με τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις ενώσεις τους και τα συμφέροντά τους για να μην ζούμε σαν δούλοι τον 21ο αιώνα.

Απέναντι στον δικό τους σχεδιασμό με τον οποίο θέλουν να ισοπεδώσουν τις ζωές μας θα αντιπαραθέσουμε τον δικό μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τους μισθούς πείνας, με τη δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Οι δικές μας ανάγκες για αξιοπρεπή ζωή, το μέλλον των παιδιών μας, πνίγονται από τους στόχους των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη των κερδών. Σε αυτούς δίνεται ζεστό χρήμα στο χέρι, φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακοί νόμοι και δώρα και σε μας δίνουν ακάλυπτες επιταγές, ψίχουλα φτωχοκομείου και τα άνοστα "γεμιστά της Φωτίου".

Τη στιγμή που αυτοί στοχεύουν στην παραπέρα μείωση των μισθών από τη μεριά μας βάζουμε πλώρη για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, για την αναπλήρωση όλων των απωλειών.

Μαζί με την επίθεση στο εισόδημα και τις εργασιακές σχέσεις, στο στόχαστρο βρίσκονται οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα στην απεργία.

Θέλουν με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης να λύσουν τα χέρια της εργοδοσίας για να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται ακόμα πιο άγρια, ανενόχλητα από συνδικαλιστική δράση και διεκδικήσεις.

Εδώ και τώρα να βάλουμε τέλος στην ανοχή και την κοροϊδία, να μην περιμένουμε σωτήρες είτε την καλή διάθεση, τον φιλεργατισμό των επιχειρηματιών που δεν υπάρχει.

Υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μαζική αντίσταση, την προοπτική για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να δυναμώσει η δράση για το ενιαίο μέτωπο των εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών. Να παρθούν νέες πρωτοβουλίες. Καλούμε όλα τα Σωματεία σε δράση και συντονισμό.

Διατηρούμε σταθερό το μέτωπο απέναντι στα προβλήματα που οξύνονται όλο και περισσότερο στην Υγεία και την Παιδεία. Στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας για να οργανωθούν καλύτερα οι άνεργοι, να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν με απολύσεις και πανάκριβα τιμολόγια.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας με το σύνθημα “ή εμείς ή τα μονοπώλια”.

Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση πολλά μπορούν να συμβούν αν αποφασίσουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, αν αποφασίσουμε να δείξουμε τη δύναμή μας.

Αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και όχι οι κοινωνικοί διάλογοι- απάτη που στήνουν κυβέρνηση και εργοδότες και τρέχουν να πιάσουν θέση οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες.

Λύση χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ το ΔΝΤ, την κυριαρχία των μονοπωλίων και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν δεν υπάρχει. Να πετάξουμε στα σκουπίδια λύσεις ή προτάσεις που θέλουν το λαό στη γωνία και αμέτοχο και όχι πρωταγωνιστή.

Έχουμε τη δύναμη, συγκεντρώνουμε την εμπειρία από τους πρόσφατους αγώνες μας. Με τις μεγάλες απεργίας, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, το εργατικό κίνημα απέδειξε ότι είναι όρθιο, μαχητικό, ζωντανό παρά τις δυσκολίες.

Αυτό το κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο ρωμαλέο, πιο δυνατό, να θέσει σε αμφισβήτηση την κυριαρχία τους και να δημιουργήσει την προοπτική για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να αποτελέσει το συλλαλητήριο στις 17 του Οκτώβρη σταθμό στη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και μια πρώτη απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδότες.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας πιο αποφασιστικά, με περισσότερη επιμονή. Έχουμε το δίκιο και τη δύναμη για να είμαστε οι νικητές».